تغذیه گیاهی باغات انگور

 درختان انگور هر ساله دارای باردهی و تولید خوبی باشند نیاز به تغذیه گیاهی کافی وخوبی داشته تا ضعف و نارسایی در گیاه بروز ننماید استفاده از عناصر ریز مغذی دررشد ونموگیاه بسیار حائز اهمیت است چرا که درهنگام برداشت انگورها وی بسیاری ازعناصر معدنی می­باشد. بایستی محصول تولید سنجیده و محاسبه و برآورد کرد که چه عناصرو مواد غذایی در آن وجود دارد زیرا چنین مواد را از خاک دریافت می کند. مثلاً گردو که قسمت خوراکی آن مغز گردو می باشد سرشار از فسفر و پروتئین است پس فسفرموجوددرخاک درجهت چرخه مصرف در تشکیل میوه مورد استفاده قرار میگیر پس جهت درختان گردو استفاده از کودهای فسفره ضروریست و در انگور به علت شیرینی میوه که حاوی عنصرپتاسیم است دادن کودهای پتاسیم ضرورت دارد. میزان مصرف کودهای ریز مغذی (میکروالمنت) ویاکم مصرف و نیز کودهای پرمصرف(ماکرواسمنت) جهت درختان ارزم می باشد.

 

---

 

 

توضیح: جهت تعیین میزان دقیق مصرف عناصر کودی اعم از ریز مغذیها و پرمصرف­ترین بهتراست آزمون خاک و تجزیه برگ صورت گیرد و پس از آزمایش و نتایج آن طبق فرمول به دستآمده نسبت به تغذیه گیاه اقدام نمود.بدین صورت کلیه کودهای شیمیایی میکروماکرو به صورت ترکیب با توجه به میزان ارائه شده به همراه کودحیوانی پوسیده با یکدیگر مخلوط شده و مسیر آّبیاری درختان در شیار یا چاله ایجاد شده ریخته می­شود.

چنانچه باغدار عملیات کوددهی را به نحو احسن انجام دهد 5-3 سال نیاز کودی درخت را تأمین نموده و دیگراحتیاج به کوددهی هر ساله و تقویت درخت نمی­باشد.تغذیه گیاهی از طریق محلول پاشی روی شاخ و برگ جهت بالا بردن راندمان محصول به لحاظ کیفی و کمی میتوان از طریق محلول پاشی بااستفاده از کودهای شیمیایی اوره- سولفات روی و اسید بوریک از هر کدام به نسبت 5 درهزار محلول با آب یک نوبت پس از برداشت میوه و قبل از ریزش کامل برگها حدوداً در اواسط مهرماه محلول­پاشی نمود.

و یک نوبت هم قبل از ظاهر شدن برگ وهنگام متورم شدن جوانه­ها به همراه کمی روغن ونمک و یا مایع ظرفشویی به عنوان مویال که چسبندگی ایجاد نماید به نسبت فوق­ استفاده نمود که تأثیر بسزایی در شادابی درخت و کمیت و کیفیت میوه دارد. این روش را   Frutest

یا میوه بستن می­گویند.

 در صورت بروز مشکل از جمله زردی برگها و یا کوچک بودن برگها می توان با استفاده ازکودهای مایع محلول در آب از جمله آهن و روی به نسبت یک در هزار در دوران رشد گیاه و هنگامی که برگ دارد چنادین نوبت استفاده کرد تا علائم کمبود از بین برود.در مناطقی که نزولات جوی زیادو یا بارانهای سیل آسا می بارد کودهای شیمیایی بایستی درمقادیر کم ولی به دفعات زیاد مصرف شوند.بر عکس در مناطق نسبتاً خشک، مصرف کودهای شیمیایی در یک یا دو نوبت انجام میشود.

 تعداد جوانه­های مو و نیاز تغذیه آن

 استفاده از کودهای شیمیایی به مجموع جوانه های باردهنده و مقدار محصول هر تاک بستگی دارد. زیرا هر چه این جوانه­ها در یک رقم انگور بیشتر باشد، به تعداد کود بیشتری نیازمند خواهد بود.یک موستان برای هر یک تن انگور در هکتار احتیاج به عناصر اصلی زیر خواهد داشت ازت

خالص           6 تا 8 کیلوگرم در هکتار

 فسفر خالص           10 تا 12 کیلوگرم در هکتار

پتاس خالص     12 تا 14 کیلوگرم در هکتار

 بنابر استحصال 10 تن انگور در هکتار، به طور متوسط کودهای زیر احتیاج دارد.

 ازت خالص     60 تا 90 کیلوگرم در هکتار

 فسفر خالص        100 تا 120 کیلوگرم در هکتار

 پتاس خالص        120 تا 140 کیلوگرم در هکتار

 برای اینکه اثر این کودها در زمین تکمیل شود مصرف 20 تا 30 تن کود حیوانی نیز در هر3 تا 4 سال یک مرتبه توصیه می شود.بدیهی است نیازهای ریز مغذی این محصول تا آنجا که میسر باشد از طریق کودهای حیوانی تأمین در غیر این صورت باید به صورت شیمیایی تهیه و به همراه عناصر اصلی به گیاه برسانند.      

 بر به صورت اسید بوریک به تعداد 4 تا 5 کیلوگرم در هکتار

 منگنز به صورت سولفات منگنز به مقدار 20 تا 30 کیلوگرم در هکتار

 روی به صورت سولفات روی به مقدار 2 تا 3 کیلوگرم درهکتار

 آهن به صورت سولفات آهن به مقدار 4 تا 5 کیلوگرم در هکتار

 فصل کودریزی

 فصل کوددهی ارتباط زیادی با درجه نقل و انتقال تحرک کود در زمین دارد. کودهایی که دارای تحرک بیشتری بوده و سریع­تر در آب حل می شوند هنگام رشد گیاهی و کودهایی مانند سوپر فسفات و سولفات دوپتاس که تحرک کندی در خاک دارند را در پاییز و به ندرت در بهار تا تابستان به زمین میدهند.

 عمق کوددریزی:

با توجه به عوامل شناخته شده تأثیر کودریزی بستگی به عمق خاک نیز در اثر کودپاشی نسبت به حجم وپراکندگی ریشه های اصلی و فرعی-مقدار بارندگی، درجه تحرک عناصر درخاک متفاوت است و عمق کوددهی نیز با توجه به عوام فوق بین 20 تا 60 سانتیمتر متغیر است.کودهای که دارای تحرک زیادی هستند مانند کوددهی ازته، در سطح خاک دور از ریشه و

 برعکس آنهای که تحرک کند دارند مثل کودهای حیوانی و فسفره و پتاسه هرچه نزدیکتر به ریشه دور از سطح خاک و ترجیحاً به روی چال کود به زمین داده می شود.